BoomBully Beach Hostel Batumi-გზავნილი საყვარელ ადამიანს.

გამარჯობა საყვარელო. როგორ ხარ? იცი ახლა შენზე ვფიქრობდი და საერთოდ, სულ შენზე ვფიქრობ... ხომ იცი რომ ძალიან მენატრები, მითუმეტეს მაშინ, როცა ის წუთები მახსენდება, რომელიც მე და შენ ერთად გავატარეთ ბათუმის "ბუმბული ჰოსტელში". ეს იყო შეუდარებელი რამდენიმე დღე ჩვენს ცხოვრებაში. ახლაც აქ ვარ და wi-fi ინტერნეტით გიკავშირდები. იცი აქ ძალიან ბევრი ტურისტია, ქალები, კაცები... მაგრამ შენ შეუდარებელი ხარ :) იცი დღეს გასარუჯ ტერასაზე ვიყავი და მზეს რომ ვუყურებდი, შენ მახსენდებოდი :) ზღვაზე გავედი და ზღვის ტალღებს შეგადარე, მაგრამ ის შენ ვერაფრით შეგედრება. საღამოობით ჰოსტელის პატარა, მყუდრო და ლამაზ კაფეში ვჯდები ხოლმე და იქედან ვუყურებ შერატონსა და მზის ჩასვლას. აქ ძალიან ბევრი ახალი მეგობარი შევიძინე და ერთად კარგად ვერთობით, მაგრამ უშენობა მაინც შეიმჩნევა. ჩვენ აქ ერთი დიდი ოჯახივით ვცხოვრობთ, დაცვაც კი ჩემი მეგობარია. ის სულ ჩვენთანაა, 24 საათის განმავლობაში. თავიდან ვშიშობდი აქ წამოსვლას, მეგონა ფული არ მეყოფოდა, მაგრამ აქ ისეთი ფასები დამხვდა, შეიძლება ითქვას უკან დაბრუნებაზეც აღარ ვფიქრობ :D გუშინ მე და 2 უცხოელი ტურისტი ბათუმში გავედით, ცოტა გავისეირნეთ, დავლიეთ. ჰოსტელში რომ დავბრუნდით ძალიან კარგ განწყობაზე ვიყავიტ, ძალიან ბევრი ვიხმაურეთ და არანაირი პრობლემა არ შეგვქმნია :D მოკლედ საყვარელო, ახლა მე წავედი, ცოტას წავიხემსები და მერე ზღვაზე გავალ, გავირუჯები. სენ კი გახსოვდეს რომ ზალიან მიყვარხარ და ჰოსტელში გელოდები! დროებით.


P.S- პოსტში წარმოდგენილია 10 დადებითი მხარე ბუმბული ჰოსტელის.

ოთარ ნუცუბიძე

 ჩემი ბლოგის ერთგულ მომხმარებელს ვთავაზობ ერთგვარ სიახლეს :) მინდა საზოგადოებას გავაცნო ნიჭიერი შემსრულებლები, რომლებიც ჩვენს გვერდით ცხოვრობენ, ჩვენ კი მათ შესახებ არაფერი ვიცით :) ჩვენი პირველი დებიუტანტი იქნება ოთარ ნუცუბიძე. იმედია მოგეწონებათ :) თქვენი სეფასებები დაგვიტოვეთ ფეისბუქის ფეიჯზე :)

http://www.facebook.com/tavisu​faliblogi
ამჯერად თქვენ მოისმენთ, სიმღერას რომლის ავტორიც თვითონ ოთარი და მისი ძმაა :) მაშ ასე, ოთარ ნუცუბიძე სიმღერით "ბოლო ზარი" (ეძღვნება ონისე ბეშიძის ხსოვნას).

Oto- bolo zari by Kaxa Abuashvili

სიმღერები ჩემს ბლოგზე :)

მეგობრებო და ჩემო აქტიურო მკითხველებო! ამიერიდან შეგიძლიათ ჩემს ბლოგზე უსმინოთ იმ სიმღერას, რაც თქვენ გინდათ! სიმღერები ყოველდღიურად შეიცვლება :) თქვენ შეგიძლიათ დაალაიქოთ ჩემი ფეისბუქის ფეიჯი და იქ მმწეროთ რა სიმღერა გსურთ :) ძალიან კარგი იქნება თუ თქვენს შემოქმედებასაც შემოგვთავაზებთ :) მაშ ასე დამიმეგობრდით Facebook-ზე :)
                     www.facebook.com/tavisufaliblogi

ჩემი ipod

ჰმ! დღეს ძალიან ბედნიერი ვარ :) იცით მე ძალიან ბევრი თქვენგანის წყალობით მოვიგე Ipod Shuffle :) არც კი ვიცი რა დავწერო, რა გითხრათ. ძალიან მადლობელი ვარ თქვენი და მიყვარს ჩემი მკითხველ ძალიან!!! თქვენ ჩემს გვერდით ხართ და მე კი თქვენს გვერდით.ფეისბუქის კონკურსების სტაჟიანი მონაწილე ვარ. რაც ქართულ ფეიჯებზე კონკურსები გამოცხადებულა 60-70 %-ში მეც მაქვს მონაწილეობა მიღებული და ეს ჩემი მეორე გამარჯვებაა. მიყვარხართ ყველა და გირჩევთ თქვენც ითამაშოთ :)

აღარ მიყვარს! :) or :(

მე შენ მიყვარხარ... ყველაზე ბანალური და გაცვეთილი ფრაზა... იცი სულ ცოტა ხნის წინ მეც მეგონა ბევრი თქვენგანისავით, რომ სიყვარული მარადიულია და ის არასდროს ქრება... მაგრამ დღეს უკვე ბევრი რამ შეიცვალა ჩემთვის. ვფიქრობ ყველაზე და ყველაფერზე, რაც და ვინც მომწონს, მაგრამ ვიცი რომ ეს მოწონება და სიმპატია დროთა განმავლობაში გაივლის. 2 წელი მიყვარდა ისე, რომ მისგან თბილი და დამაიმედებელი სიტყვა არ გამიგია. ძალიან მიჭირდა, ვამბობდი რომ იმედი არ მქონდა ამ ურთუერთობის გამართლების, მაგრამ გულის სიღრმეში ეს იმედი მაინც არსებობდა, მართალია ძალიან მცირე დოზით, მაგრამ ხომ არსებობდა. მართალია რომ ამბობენ როცა გიყვარს ყოველი დღე მასზე ფიქრით იწყება და მთავრდებაო. მეც ასე ვიყავი. სულ ლიზიზე ვფიქრობდი, მინდოდა მასთან ყოფნა და ჩახუტება, მინდოდა მისგან რაც შეიძლება დიდი სითბო მეგრძნო, მაგრამ უშედეგოდ... არ ვიცი როდის დაიწყო ეს უკუპროცესი, როდის დაიწყო ჩემმა გრძნობებმა ნელ--ნელა ჩაძირვა... ის კი ვიცი რომ დღეს მე არ ვფიქრობ არავიზე. ეს კარგიცაა. უფრო მეტი დრო მრჩება მეგობრებისთვის და საქმისთის. მინდა ყველას გითხრათ, არ დაუშვათ შეცდომა და არ თქვათ რომ სიყვარული მარადიულია...! ის შეიძლება სრულიად მოულოდნელად გაქრეს და მისგან არაფერი დარჩეს...

ბლოგერების კონკურსი

ერთ მშვენიერ დღეს მარიამის საკონკურსო ბლოგზე მივაგენი ბლოგერების კონკურსს. მარიამის ბლოგი არის NCIB-ის პროექტი. მარიამის ბლოგი უკავშირდება კამპას. მოკლედ ვნახე, რომ ბლოგერებს შეგვეძლო დაგვეწერა პოსტი თემაზე "პეპელა სახელად კამპა". მეც მოვუხმე ჩემს ფანტაზიებს და დავიწყე პოსტის წერა. ყველანაირი წესი დავიცავი და ის, რაც საბოლოოდ გამომივიდა, მე პირადად მომეწონა. გამოცხადდა ჟიურის მიერ არჩეული პოსტები სხვადასხვა ნომინაციაში, მაგრამ მათ შორის ჩემი ბლოგი არ იყო. მაგრამ კიდევ მქონდა ერთი შანსი. 10 დღის განმავლობაში დაიწყო ხმის მიცემა, რათა გამოვლენილიყო მკითხველის რჩეული პოსტი. მეც აქტიურად ჩავები ამ ციებ-ცხელებაში. ვის აღარ მივწერე და ვთხოვე ლაიქები. 25 ივლისს მთავრდებოდა ხმის მიცემა და იმის გამო რომ მე და ერთ-ერთ მონაწილეს თანაბარი რაოდენობის ლაიქები გვქონდა, 1 დღით გაგრძელდა მარათონი :) 26 ივლისი თითქმის მთლიანად სახლში გავატარე და ვაგროვებდი ლაიქებს. ვის არ უნდა რომ არაჩვეულებრივი აიპოდი მოიგოს? 12 საათზე დამთავრდა კონკურსი და ამ დროისთვის მე 1 ადგილზე ვიყავი :) ახლა მოუთმენლად ველოდები შედეგებს :) იმედია კიდევ ერთი დღით არ გაგრძელდება კონკურსი :(
ყველას ძალიან დიდი მადლობა ვინც ჩემი პოსტი დაალაიქა. მე თქვენ მიყვარხართ!!!

მეგობრებო! ყველას ძალიან გთხოვთ დამეხმარეთ! შედით ამ ლინკზე და დააკლიკეთ "მომწონს"/"LIKE" ... თქვენთვის ერთი ლაიქი არაფერია, ჩემთვის კი ძალიან ბევრს ნიშნავს. სულ რამდენიმე წამის საქმეა. წინასწარ დიდი მადლობა ყველას, ვინ 1 ლაიქს გაიმეტებს.
www.mariam.ncib.ge/tavisufali/

კამპას ოჯახი (პეპელა სახელად – კამპა)

ეს პოსტი წარმოადგენს საკონკურსო ნამუშევარს საუკეთესო ისტორიის კონკურსისთვის “პეპელა სახელად – კამპა“.

                               


2001 წელს დავქორწინდით მე  და ჩემი მეუღლე კამპინუ. ძალიან ლამაზი და მასშტაბური ქორწილი გვქონდა. მთელ 3 დღეს გასტანა ჩვენმა ქორწილმა, ვიფიქრეთ სულ რამდენიმე დღე ვცოცხლობთ და ეს მაინც შეგვრჩება ამ წუთისოფლისგანო. რატომ ვცხოვრობთ მხოლოდ რამდენიმე დღე? იმიტომ რომ პეპლები ვართ... ჯვარი დავიწერეთ, ფრთებით ხელი მოვაწერეთ და წავედით ხის ტოტზე გაშლილ პატარა "სეფაში" ანუ ე.წ. პალატკაში. ჩვენც გვინდოდა, რომ ჩვენი ქორწილი კარგ მდიდრულ დარბაზში ყოფილიყო, მაგრამ იმ დროს არ იყო ამდენად პოპულარული. ყველაფერმა კარგად ჩაიარა... და აი მოვიდა ჩვენი ცხოვრების ბოლო დღე. მე და კამპინუ ერთმანეთს ვეალერსებოდით და ამ დროს ჩვენთან მოვიდა პეპლების მეფე, ბატონი- კამპა. მან გვითხრა, რომ რამდენიმე მილიარდ პეპელას შორის, ყოველთვის არიან რჩეულები, რომლებიც ძალიან დიდხანს ცოცხლობენ და ერთ-ერთი მათგანი ჩვენც ვიყავით. ჩვენ დავიბენით და ვერაფერი ვერ გავგითეთ, ალბათ იმიტომ, რომ ასეთ რაღაცას ვერც წარმოვიდგენდით. კამპამ ყველაფერი თავიდან გაგვიმეორა და ჩვენს სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა. ამ ამბის შემდეგ დავიწყეთ შვილზე ფიქრი. ძალიან ბევრს ვწვალობდით, დღესა და ღამეს ვასწორებდით, მაგრამ არაფერი გამოგვდიოდა. მე და კამპინუ ამაზე ძალიან ვწუხდით. სად არ მივედით, ექიმი გინდა თუ უბრალოდ ოჯახურ პირობებში მკურნალი, მაგრამ უშედეგოდ. ბოლოს ძალიან დავიღალეთ ამ გაუთავებელი მცდელობებით და ხელი ჩავიქნიეთ. სწორედ ამ დროს გამოჩნდა პეპელა, რომელიც ზემოთხსენებული მეფის, კამპას შთამომავალი იყო და მასაც კამპა ერქვა. მან გვითხრა რომ ძალიან შეწუხდი, როდესაც გაიგო ჩვენი უშვილობის ამბავი და გადაწყვიტა ჩვენთვის დახმარების ხელის გამოწოდება. კამპას ჰყოლია მეგობარი, რომელიც იყო ადამიანი. ამ ადამიანს ჰქონდა ნატურალური წვენების საწარმო. კამპამ მოგვიტანა წვენი, დავლიეთ რამდენჯერმე და კვლავ შევუდექით საქმეს. შედეგმაც არ დააყოვნა და სულ რამდენიმე დღეში გვეყოლა პატარა, ძალიან ლამაზიპეპლუკა, რომელსაც მეფისა და მისი შთამომავლის საპატივსაცემოდ კამპა დავარქვით. დღეს ჩვენ ძალიან ბედნიერები ვართ. კამპა უკვე დიდი გოგოა და ახლა ის თავად ზრუნავს, რომ პეპლებსა და ადამიანებს არ ჰქონდეთ უშვილობის პრობლემა.

დღეს 2011 წელია, 15 ივლისი. ზუსტად 10 წელი შესრულდა რაც მე და კამპინუ ერთად ვართ და კვლავ ისევე ძალიან გვიყვარს ერთმანეთი, როგორც მაშინ.


ეს პოსტი წარმოადგენს საკონკურსო ნამუშევარს საუკეთესო ისტორიის კონკურსისთვის “პეპელა სახელად – კამპა“.

როგორ ცხოვრობს ამერკაში ზურა სალუქვაძე

\]

მოამზადა მარიამ აბუაშვილმა!

უსათაუროდ!

ეხლა 01.32 PM-ია!!! ვიჯექი კომპთან და საქმე რო არაფერი მაქ გადავწყვიტე რაღაც დამეწერა ბოგზე. არც ვიცი რაზე ან ვიზე ვწერ. ვწერ ყველაზე ბანალურ თემაზე- სიყვარულზე :D არადა ვიცი რომ ბანალურია, მაგრამ ხო იცით სიყვარული რომისავითაა :D ყველა გზას მაგ ორთან მივყავართ :D ესეიგი ისიც კი არ ვიცი რა დავწერო სიყვარულზე. რა არის საერთოდ ეს სისულელე? არსებობს თუ უბრალოდ შეჩვევაა? მე მძულს სიყვარული!!! რა საჭიროა? ამჯერად არავინ მიყვარს და თავს არაჩვეულებრივად ვგრძნობ :) ეხლა უფრო ბედნიერი  ვარ, ვიდრე მაშინ :) მგონი ჯობია ეხლა გავჩერდე, თორემ ზედმეტად ბანალურობაში გადავიჭრები და ვეღარ ამოვალ ამ ბანალურობის წიაღიდან :) P.S-დააკვირდით რამდენჯერ გამოვიყენე სიტყვა ბანალურობა........ ფუუ ესეც უკვე ბანალურობაა!!! (მეზიზღება)

მზის სახლი-პროექტს მიღმა დარჩენილი მონაწილეები!

ტელეკომპანია მზის ეთერში 25 მაისიდან გადის რეალითი შოუ "მზის სახლი". თავიდან პროექტში 10 მონაწილე შევიდა. 5 გოგო და 5 ბიჭი (მგონი ლოგიკურია). მოდით განვიხილოთ ის ადამიანები ვინც პროექტი უკვე დატოვა.

პირველი იყო მარი გოგინაშვილი. მარიმ პროექტი 5 გაფრთხილების გამო დატოვა, არადა საყვარელი იყო. წესით არ უნდა გაეშვათ, პირველ კვირა იყო და ბოლომდე გათავისებული არ ქონდათ ის წესები რაც პროექტში იყო დაწესებული. მოკლედ მარი ერთ-ერთი იყო ვიზეც გული დამწყდა.

შემდეგი მზის სახლის მონაწილე, რომელმაც პროექტი დატოვა იყო დათო ზურაბაშვილი. დათო პირველი შაბათის ხმის მიცემით გახდა დამარცხებული. თითქმის ყველა მონაწილემ დაასახელა ის. შეიძლება ითქვას, რომ დათოს წასვლით პროექტს თითქმის არაფერი დაკლებია, თუ არ ჩავთვლით იმას, რომ რამდენიმე გოგომ შეწყვიტა შოუს ყურება, რადგან ისინი დათოს უყურებდნენ :)

დათოს წასვლის შემდეგ პროექტში 2 მონაწილე შემოიყვანეს. მათგან ერთი იას შეყვარებული შაკო იყო. მონაწილეებმა შაკოს პროექტი დაატოვებინეს, მაგრამ იამ ეს ვერ მოითმინა და განაცხადა რომ იმ სახლში მის დარჩენას აზრი არ ჰქონდა, თუ შაკოსთან ერთად არ იქნებოდა. ამჯერად მოვიშვეიებ ფრაზას "სიყვარულო ძალსა შენსა"... სიყვარულმა სძლია ყველაფერს და რამდენიმე საათში იაც გაყვა მის მიჯნურს. ია კარგი გოგოა, მოგვენატრა მისი ცრემლები.

თეო ასკურავას მოღვაწეობა 1 კვირას გაგრძელდა, მაგრამ მან მოასწრო ბექა ელბაქძესთან კამათი :) მომდევნო შაბათს მონაწილეებმა თეოს ერთხმად დაადეს ბანი.

პროექტში შემოვიდა გუკა ადამია და განაცხადა რომ მას უყვარს სალი სორდია. ცოტა ხმამაღალი განცხადებაა, როცა პირველივე ჯერზე ასახხელებ შენს სიმპატიებს. გუკა ადამიამ მონაწილეთა ხმებით დატოვა პროექტი. მას ყველაზე მეტად სწორედ სალის მიერ მიცემული მინუს ხმა "გაუტყდა".

აი მოვიდა შაბათი. მონაწილეები გადავიდნენ "ძველების" დასახელებაზე. ხმების უმრავლესობა სალი სორდიამ მიიღო და მან დატოვა პროექტი. არადა ძალიან ნიჭიერი გოგოა. კარგი ხედვა აქვს და ტელევიზიას ნამდვილად კარგად გამოადგებოდა. სალი ჩემს ფავორიტებში 1 ადგილს იკავებდა და იკავებს!

გიორგი გიორგობიანმა პროექტი საკუთარი სურვილით დატოვა. როგორც შემდეგ ლაპარაკობდნენ, ეს ახალი სალომეს ზემოქმედებით მოხდა.

და ბოლოს ახალ სალომეს ანუ სალი სულავას და დათო ხაბულიანს დაატოვებინეს პროექტი წესების უხეშად დარღვევისთვის. სალომე რატომღაც თავიდანვე აგრესიული და ძალიან თავდაჯერებული იყო, მაგრამ ბოდიში საყვარელო რომ შენი რწმენა საკუთარი თავისადმი არ გამართლდა!